Haria – waterfilters sessie 4 en 5 december
Haria – waterfilters sessie 4 en 5 december.
Hallo volgers,
Een tijd geleden dat we hebben geblogd. Niet uit onwil maar eerder door drukte. De waterfilters kwamen niet zoals op de vrachtbrieven stonden op 21 november jl aan. Conley kon uiteindelijk op 27 november de dozen ophalen en hierdoor werden we gedwongen om later naar Haria te vertrekken. Waardeloos maar achteraf ook goed geweest voor ons. We konden wel wat rust gebruiken en dat deden we in Halong. Na 1.5 week was het eindelijk zover. Groen licht dat we 29 november konden vertrekken met 55 dozen waterfilters. Conley zorgde voor de transport van de waterfilters en Ongen bracht ons naar de haven. Klokslag 08.00 uur reden we richting Tulehu. We hadden Conley gevraagd of hij alvast de tickets kon kopen zodat we dit niet meer hoefden te doen bij aankomst.
Bij de haven in Tulehu kwamen we familie uit Nederland tegen. Gezelligheid kent geen tijd dus voor we het wisten, waren we in Haria. We hadden mazzel met het weer. Het was bloedheet en we moesten nog even wachten bij de haven. We hadden met Leo, secretaris van de lokale overheid geregeld dat er een truck zou komen om de waterfilters naar ons verblijfadres te vervoeren. De dozen met waterfilters moesten in de truck geladen worden. In de zinderende hitte stonden we daar totdat we eindelijk weg konden.
We waren alle drie moe en onze ogen vielen dicht zodra we onze spullen hadden weggelegd. Lekker om even een powernap te doen. Wellicht zullen mensen denken dat we hier meteen de waterfilters kunnen uitdelen. Dit is helaas niet zo. Was het maar waar! De eerste dag kwam de lokale overheid over de vloer om de afspraken vast te leggen met ons. We waren het samen over eens, dat er namen moesten worden aangeleverd van de database die zij hadden aangeleverd. Daar staan immers alle namen van de minderbedeelde gezinnen vermeld. Vorig jaar heeft de GPM (kerk) ons gefaciliteerd. Zij hadden nl met TitanE de criteria samengesteld. We hebben toen we ons met dit project gingen bemoeien, de knoop doorgehakt. Voor ons bestaat er voor dit project maar enkel 1 doelgroep: de minderbedeelden van Haria. Aangezien de database van de kerk enkel hun gemeenteleden betreft, gebruiken we nu de database van de lokale overheid.
De eerste paar dagen waren we druk met de administratie en dat zijn we nog steeds. Namen controleren, dubbel checken en kijken wie er via de kerk of familie uit Nederland een waterfilter heeft ontvangen en/of tijdens fase 1 toen TitanE 40 stuks heeft uitgedeeld. Geloof me, dit kost heel veel tijd. Want in het dagelijks leven worden de mensen niet met hun geboortenaam aangesproken maar met hun bijnaam. We hadden de lokale overheid al van te voren gevraagd of ze een geupdate database konden aanleveren. Maar nee, we moeten met de lijst werken van 2018. Tot onze verbazing zien we zelfs de namen van overleden mensen of Harianezen die geen inwoner meer zijn en al jaren elders wonen. Hetzij in Ambon, Dobo of what so ever. Diegene die de opdracht heeft gekregen om met ons samen te werken aan dit project, heeft enkel achter de naam van betreffende persoon een opmerking geplaatst “overleden of verhuisd”. Met andere woorden: de administratie is niet accuraat. Voor ons dus extra werk maar met hulp van Angky, sectorhoofd (kepala lingkungan) van wijk 5 in Haria, komen we er wel. De waterfilters hebben we in elkaar gezet zodat we op de uitdeelsessies geen extra werk meer hadden. Dit scheelt enorm veel tijd. Dit deden naast de administratieve werkzaamheden. Gelukkig hadden we hulp van Erick Loupatty (oftewel Nonop). En later kwam ook Glenda opdraven. Glenda is woonachtig in Tilburg en ook bezig met waterfilters. Zij doet dit voor kampung (dorp) Papakula (eiland Aru) en wilde met ons meedraaien. In Papakula is water erg schaars. Op 4 en 5 december zijn we gestart met het uitdelen van de waterfilters. Vorig jaar deelden we uit in kerkgebouw Getsemane, dit keer deelden we uit bij kantor desa. De ochtendsessie begon om 11.00 uur en de middagsessie startte om 16.00 uur. Tussen beide sessies gingen we naar huis om te lunchen.
We zitten hier inmiddels 2 weken in Haria. Vrijdag 6 december moesten we terug naar Ambon om onze visum te verlengen. Dit deden we samen met nichtje Bidres. Zij heeft in Ambon als waarnemend sponsor opgetreden met akkoordbevinding van neef Marco, die onze daadwerkelijke sponsor is. We hoorden dat het veel tijd kost om dit te regelen maar niets was minder waar. Met een klein uurtje stonden we weer buiten en gingen meteen door naar de supermarkt om boodschappen te halen voor onze terugkeer naar Haria. En daarnaast zou neef Emilio ook arriveren vanuit Yogjakarta. Na de lunch gingen Ongen en ik naar de luchthaven om neeflief op te halen. Dad bleef in Halong want hij was moe. Ik was ook kapot maar had nog iets te doen in de stad en wilde dit meteen regelen zodra Emilio was opgepikt. Voor neeflief was het een slopende reis. Hij was al op vanaf 04.00 uur en moest via via naar Ambon. Verschrikkelijk maar het deerde niet. Voor neeflief de eerste keer naar Maluku en erg spannend allemaal. Hij vond Bali al mooi en Jogya maar eenmaal boven Maluku, kreeg hij een brok in zijn keel. Hij raakte emotioneel. Logisch, dit geldt voor vele Molukkers die voor het eerst naar hun moederland gaan. We zijn die avond door Bidres uitgenodigd om uit eten te gaan. En natuurlijk werd het laat want er was genoeg gespreksstof. 
Volgende ochtend moesten we weer vroeg op om naar Tulehu te gaan om de speed te pakken. Daar stond papa Yopi op ons te wachten. Vlak voordat we wilden vertrekken, kwam Dad er gelukkig snel genoeg achter dat hij onze belangrijkste tas was vergeten. Ja, de tas waar de belangrijkste papieren, geld etc. in zit. Gelukkig waren mijn oom en tante nog thuis en kwamen ze asap aangereden met de scooter. Het duurde 3 kwartier voordat ze kwamen dus uiteindelijk vertrokken we pas tegen 11.00 uur. In Haria aangekomen gingen we meteen door naar het ouderlijk huis van Leuwol. Na het middageten gingen Dad en ik terug naar onze verblijfadres waar we heerlijk een middagdutje hebben gedaan. Emilio ging met de familie naar Molana en kwam ons ’s avonds een bezoekje brengen met papa Yopi en 2 kleinkinderen. Al met al een gezellige avond en helaas voor Emilio moest hij de volgende dag weer terug naar Ambon want maandag moest hij weer richting Yogja. Op maandag 9 december hebben we mijn verjaardag gevierd met een select gezelschap. Usi (aanspreektitel voor een oudere dame) Debbie heeft heerlijk gekookt voor ons. Wat een verwennerij! Zo lief dat ze dit wilde doen. De gasten hebben genoten van haar kookkunst, want koken dat kan ze zeker! Bidres heeft de taart via Conley laten bezorgen. Hij was nl het weekend in Ambon en zou maandagochtend weer komen. Heel bijzonder om mijn verjaardag in Haria te vieren. Hoop dat ik dit vaker kan doen.
Over onze uitdeelsessies van 12 december jl later meer in een volgende blog. Deze sessies zijn iets anders gegaan betreft het uitdelen. Wat betreft mijn gezondheid kan ik alleen zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik in Halong heel veel mijn rustmomenten heb gepakt. In Haria is het al 2 weken lang onafgebroken werken. Ik zal straks als we in Makassar zijn weer bloedprikken voor de zekerheid. In Ambon had ik ook geprikt en de uitslag was dat er van de twee bloedwaardes (tyfusbacterie) 1 waarde is gedaald. En 1 waarde was nog niet goed. Een tyfusbacterie is hetzelfde als pfeiffer. Als je die eenmaal in je lijf hebt, dan is het een slapende bacterie. Het kan dus zo zijn dat het weer opkomt. Lekker dan, ik heb al 3x pfeiffer gehad en met dit erbij, word ik ff niet goed bij de wetenschap dat je er niet van afkomt. Enfin, ik zie wel. Voor nu ligt onze focus op dit project. Ik kom hier niet echt toe om te rusten maar het is even niet anders. Dit haal ik wel weer in als ik in Makassar ben.
Geniet van de foto’s en hoop dat jullie er een beeld bij hebben van onze dagen in Haria.
Big hug,
D&M 
