2018 Werkvakantie – Haria
HARIA
De chauffeur van mijn tante bracht ons naar Tulehu waar de kapal cepat (ferry) om 09.00 uur zou vertrekken. Conley was rond 07.00 uur bij de haven want hij wilde in alle rust de dozen met waterfilters aan boord brengen voordat de menigte zou komen. En hij zou alvast onze kaartjes regelen, wat een schat.
Voordat de ferry vertrok, kwamen enkele vrouwen met hun etenswaar, snacks en (gekoelde) flesjes water aan boord voor de verkoop. Nee, we hadden geen trek want voordat we de deur uitgingen, hadden we nog tijd voor een ontbijt. Onderweg schoot ik wat foto’s en maakte een opname van Conley voor de website. De tocht verliep rustig, de zon scheen fel en de lucht was strak blauw. Voordat we Haria bereikten vroeg ik aan de crew of ik bij hun kon staan om wat opnames te maken van de haven. Vanuit hun ruimte had ik beter zicht. Geen probleem, ik mocht daar komen staan. Toen ik de ruimte betrad, zag ik dat er nog een stuk of 10 m/v bij de captain stond, ze stonden relaxed mee te bewegen op het ritme van de muziek. Ze keken nieuwsgierig mee terwijl ik daar aan het filmen was. Vanuit mijn ooghoeken zag ik dat ze me stiekem van top tot teen bekeken. Logisch, zou ik denk ik ook hebben gedaan.
Bij de haven stonden er mensen klaar om toeristen op te pikken. Ojaks (motortaxi), een angkut (taxibusje) en jongelui die wat centen wilden verdienen door onze koffers en de rest van de spullen te sjouwen. De jongen die mijn koffer moest tillen vanaf de ferry, kreeg de koffer niet omhoog want het was loodzwaar. Gelukkig kon hij aan wal verder duwen want wieltjes maken je leven als porter een stuk makkelijker.? Om de hoek bij de haven stond de afgevaardigde van kerkgemeente GPM (Gereja Protestant Maluku), Jopi Sahuleka ons op te wachten. Hij is de contactpersoon van Conley en regelde dat de kerkraden van 5 kerken, de namen van de minderbedeelden aanleverden bij hem. Een joviale man die ons lachend de hand schudde en ons gebood om het huis van zijn zus te betreden voor een versnapering en drankje. We hoorden van Jopi dat de groep minderbedeelden (60 m/v) zich hadden verzameld bij de ingang van kerk Getsemane. Deze groep heeft weinig tot niets en bijt zich vast aan het geloof, ze maken het beste van hun leven. Men blijft volharden in hun gebeden, gaat trouw iedere zondag naar de kerk. Haria is een Christelijke dorp en het geloof speelt een grote rol. Om de mensen niet al te lang te laten wachten, vertrokken we snel richting de kerk om ons aan te sluiten bij de groep. Het lag op een steenworp afstand en met 3 minuten lopen waren we er.
De groep stond op ons te wachten. Ik kreeg een brok in mijn keel toen ik hun zag. Nadat we iedereen gedag hadden gezegd liep men achter ons aan de kerk in. De genodigden namen plaats en de bijeenkomst werd geopend met een gebed door ds. Manuhutu. De domina komt oorspronkelijk uit Toraja (Sulawesi), en tja liefde is grenzeloos. Na het gebed nam Jopi heel kort het woord om iets te vertellen over het waterfilterproject voordat Conley zijn verhaal afstak. Terwijl Conley aan het woord was, had ik de gelegenheid om om me heen te kijken. Ik raakte emotioneel, iets wat ik me voorhield niet te doen. Ik werd geraakt en kon me nauwelijks beheersen. Je staat in een ruimte met minderbedeelden zijn die zijn uitgenodigd om een waterfilter in ontvangst te nemen. Toen ik bij mijn afscheid bij ING (afdeling Trade Solutions) 5 waterfilters als afscheidscadeau gedoneerd kreeg, rolden de tranen over mijn wangen. Had ik totaal niet verwacht! De hele afdeling stond toe te kijken hoe ik toen mijn tranen wegveegde. En hier in Haria voelde ik weer dat mijn ogen begonnen te branden. De tranen konden ieder moment tevoorschijn komen. Ik deed een verwoede poging om mijn tranen te bedwingen want ik had geen zin om voor de groep te huilen. Wat was ik blij dat ik niet een woordje hoefde te doen want anders had ik het niet droog gehouden. Reden was dat er weinig tijd was. De Harianezen hadden een gezamenlijke kerkdienst in het nabijgelegen dorp Porto. De meesten hadden haast om te zorgen dat ze op tijd de dienst konden bijwonen. Zelf vond ik dit niet handig en goed geregeld door de kerk. Als het aan ons had gelegen, deelden we liever een dag later de waterfilters uit. Dit zou meer rust geven voor alle partijen. Conley heeft gelukkig zijn verhaal op een rustige tempo kunnen doen, een demo gegeven en daarna werd er op hoog tempo de waterfilters in elkaar gezet en uitgedeeld. We hebben voor onze charies/givers foto’s en filmpjes geschoten zodat men kan zien wat er met hun donatie is gebeurd.
Namasté!
